Demet Kiziltas
(Kesisen Boyutlar, Birlesme Noktalari, Sınırlar)
Kesisen boyutlar, birlesme noktalari, sınırlar, fiziksel, kişisel ve değersel farklılık ve özellikleri içine alan gerçek veya sanal çizgilerdir. İnce çizgiler olarak hayal edilseler dahi birleştirici ve ayırıcı bir güce sahiptirler. Yerleri ve canlı varlıkları çevreleyen, bireyselliğe ve aidiyete öncelik vermek adına özgürlük ve ortak yaşam alanlarının birlikte varolmasını mümkün kılan dışarıdan görünmeyen ve farkedilemeyen enerji bariyerleri gibidirler. Görüş açılarını genişletebilenler yalnızca sınırları aşma cesaretini gösterenlerdir. Sınırı zorlamak, sonsuzluğa dalma ve mutluluğun hissinin kendisidir Sanatci, bir yandan düzene, diğer yandan evrende yer alan güçlerin sonsuzluğuna doğru iten sınırlar üzerine geniş bir dünya görüşü sunuyor; insanın doğasında varolan zıtlıklar problemiyle yüzleşme kaçınılmaz olarak açığa çıkıyor ve burada ölçüsüz olana baskın çıkan ve ona hükmeden büyük enerji, yin ve yang kutupları arasındaki uyumun ve buluşmanın ifadesi haline geliyor. Hayatın ana teması olarak, “V. De Moraes’in de diyeceği gibi” karşılaşma sanatı’nı, farklılığın, süreksizliğin ve bireyin özgürlük alanı ile ortak yaşamının karşılaşma-çarpışmasının magmatik sınırı üzerinde vurgulayan bu yumuşak ve sıcak renkli enerjik çizgilerin buluşması, insanı varolmanın derin bir boyutuna; evrenin, aşkın ve hayatın büyük gizemine götürüyor.
Sanatçının resimlerinde kullandığı renkler, ışık saçan güçlere, farkında olalım veya olmayalım, üzerimizde hayranlık uyandırıcı bir etki bırakan enerjilere dönüşüyorlar. Bu tasvirlerde sınır çizgisi üzerinde özlemleyebileceğimiz kıvılcım, varlıksal limitlerimiz üzerinde karşılaştığımız her şeyle ilgili üretken duyguları; farklılık, yaratıcı evrim, rastlantı ve dönüşüm’ü harekete geçiriyor. Sınırlar üzerinde fokurdayan simyasal enerji, bilinçli ile bilinçsiz dünya, rasyonel olanın ışığı ile ruhun ve yaratıcılığın karanlığı ve sanat ile bilinç arasındaki ozmozu “geçirgenliği” sağlıyor: Gözlemlediğimiz yaratıcı kıvılcım ve sanatın bize verdiği evrenle birleşme ve uyum sağlama olanağı, mikrokozmoyu makrokozmodan ayıran ince duvarları görünmez kılarak kapılarımızı harika, beklenmedik bir deneyime… yani… sınır’a açma imkânı tanıyor.
I CONFINI sono tracciati per creare differenze,sono linee sottili ma con forte energia che separano ed uniscono, sono linee energetiche che tendono alla definizione di luoghi ed esseri viventi che spesso sono invisibili ma marcano l’incontro tra simbiosi e spazio di libertà , tra individualità ed appartenenza. Solo chi si affaccia sul limite ha la percezione visiva più ampia possibile. Il Confine sembra essere l’altra faccia dell’infinito!
L’opera di Demet Kiziltas , proprio sul limite, propone una visuale ampia del mondo, che spinge da un lato all’ordine dall’altra, invece, verso l’immenso delle forze in gioco nell’universo.
La produzione pittorica di Demet (da Infinito a Confini) sembra ripercorrere sin qui la costruzione di un mandala. E’noto che il mandala rappresenta il Sé, la personalità nella sua interezza, vale a dire l’idea dell’esistenza di un centro della personalità, di una sorta di punto centrale all’interno dell’anima, al quale tutto sia correlato, dal quale tutto sia ordinato e il quale sia al tempo stesso fonte d’energia. Tale energia si manifesta in una spinta inconscia a divenire “ciò che si e’.” Partendo dalla sua prima opera Infinito , poi conRiflessi, Essenza e adesso Confini l’autrice chiude un ciclo quaternario che va nella direzione di un progressiva evoluzione del suo processo di individuazione ove costantemente si illumina il confronto con il problema degli opposti nella natura umana proiettati nell’universo. In sintesi accostare la produzione dell’infinito a quella odierna dei confini configura un punto di arrivo rispetto alla armonizzazione dei due poli della grande energia che ci sovrasta e ci governa: Yin eYang; rappresenta cioè un completamento sia della ricerca interiore che della maturazione del linguaggio e dell’individuazione dello stile dell’artista. Questo percorso come tutte le strade seguite, tutti i passi intrapresi, riportano sempre ad un solo punto, il grande mistero dell’universo e dell’amore.I colori della sua pittura diventano forze irradianti, energie che agiscono su noi con effetto contemplativo indipendentemente dal fatto di esserne consapevoli o meno. La scintilla che possiamo osservare sulla linea di confine in queste raffigurazioni accende l’esperienza fecondante di tutto ciò che si incontra sul limite esistenziale: la diversità, l’evoluzione creativa, l’incontro, la trasformazione.
L’energia magmatica del confine consente l’osmosi tra mondo cosciente ed incosciente, tra i lumi del razionale ed il buio dell’anima e della creatività, tra arte e consapevolezza : la scintilla creatrice che possiamo osservare in questa opera di Demet illumina quindi la possibilità che ci da l’arte di unirci e di armonizzarci con l’universo , rendere evanescenti gli steccati che separano il microcosmo dal macrocosmo aprendo le porte ad un’esperienza di meraviglia ,di sorpresa… appunto… di confine!
FINS “Confins”
Les limites sont les chemins réels ou virtuels qui contiennent de la diversité spécifique et physiques, caractériels et de la valeur. Bien que concevable que les lignes subtiles, ont une force qui unit et sépare. barrières d’énergie sont des êtres apparemment aussi invisible et imperceptible confinés lieux et ivientes .. c., ce qui permet des espaces de coexister simbioxis à exalter la liberté ou l’individualité et d’appartenance. Seuls ceux qui osent franchir les frontières se développe sa propre vision. Violer les limites donne le sentiment et la satisfaction d’un plongeon dans l’infini.La même frontière offre une large vue du monde, ce qui écarte l’ordre, d’autre part, aux forces immenses en jeu dans l’univers où les lumières inévitablement la comparaison des contraires dans la nature humaine , où il exprime l’harmonie et la rencontre entre les deux pôles du yin et du yang “de la grande énergie qui est au-dessus et régit incommensurable. Cette réunion de lignes d’énergie dans des couleurs subtiles et intimes qui marque le grand thème de la vie comme «l’art de la rencontre” (comme ce serait V. De Moraes), sur la diversité des frontières magmatique de la discontinuité, la rencontre-choc avec simbioxis et de l’espace de la liberté individuelle, sont toujours une dimension plus profonde de l’être: le grand mystère de l’univers, l’amour et la vie. Les couleurs de ses tableaux deviennent des forces rayonnante, les énergies qui agissent sur nous avec un effet de la contemplation, indépendamment d’être conscient ou non. L’étincelle que l’on voit dans le tracé de la frontière dans ces représentations lumière la fertilisation tout une expérience qui se trouve dans la diversité limite existentielle, l’évolution créatrice, de rencontre, de la transformation. Alchimique de l’énergie qui bout sur le bord permet l’osmose entre le monde conscient et inconscient, entre les lumières du rationnel et l’obscurité de l’âme et la créativité, entre l’art et la connaissance: l’étincelle de créativité que nous voyons est la possibilité qu’il nous donne l’art d’unir et d’harmoniser avec l’univers, disparaissant en arrière les clôtures qui séparent le microcosme du macrocosme qui nous permet d’ouvrir les portes à une expérience de l’émerveillement, la surprise …juste… accouchements.
Los confines son caminos reales o virtuales que encierran diversidades y especificidades fisicas, caracteriales y valorativas. Aunque imaginables como lineas sutiles, poseen una fuerza que las une y las separa. Son como barreras energéticas, aparentemente invisibles e imperceptibles que circunscriben lugares y seres vivientes, en la que su coexistencia permite espacios de libertad o simbioxis para exaltar individualidad y pertenencia. Sólo quien se atreve a atravesar los confines amplía su propia visual. Violar los límites da la sensación y la satisfacción de una inmersión en el infinito. El mismo confín propone una amplia visión del mundo, que empuja de un lado a la orden, de la otra, en cambio, hacia el inmenso de las fuerzas en juego en el Universo donde inevitablemente se ilumina la comparación de los opuestos en la naturaleza humana, allá donde se expresa la armonía y el encuentro entre los dos polos “yin e yang” de la gran energia que está por encima y gobierna inconmensurable. Este encuentro de lineas energéticas en colores tenues e íntimos que marcan el gran tema de la vida como “arte del encuentro” (como diría V. De Moraes), en el confín magmático de la diversidad de la discontinuidad, del encuentro-choque con la simbioxis y el espacio de libertad del individuo, llevan siempre a una profunda dimensión del ser: el gran misterio del universo, del amor y de la vida. Los colores de su pintura se vuelven fuerzas irradiantes, energias que actúan sobre nosotros con un efecto de contemplación, independientemente del hecho de ser consciente de ello o no. La chispa que podemos observar en la linea del confín en estas representaciones encienden la experiencia fecundante de todo lo que se encuentra en el límite existencial: la diversidad, la evolución creativa, el encuentro, la transformación. La energía alquimica que hierve en el confín permite la ósmosis entre el mundo consciente e inconsciente, entre las luces de lo racional y la obscuridad del alma y la creatividad, entre arte y conocimiento: la chispa creadora que podemos observar es la posibilidad que nos da el arte de unirnos y de armonizarnos con el universo, volver evanescentes las vallas que separan el microcosmos del macrocosmos permitiéndonos de abrirle las puertas a una experiencia de maravilla, de sorpresa….precisamente…de confines.
Pino Tartaglia
